Jan Nowakowski, kleryk , redemptorysta , urodzony w Zakościelu 1918 - 1944

Jan Nowakowski urodził się w  Zakościelu 1 grudnia 1918 roku. W 1932 roku został przyjęty do juwenatu w Toruniu, lecz problemy zdrowotne (gruźlica) zmusiły go do chwilowego przerwania nauki. W latach szkolnych działał aktywnie w stowarzyszeniach katolickich, a podczas okupacji sowieckiej pracował w  kooperatywie w Mościskach. W lutym 1942 rozpoczął nowicjat w Łomnicy, który musiał przerwać po 3 miesiącach z powodu represji niemieckich. We wrześniu 1943 roku wznowił formację nowicjacką w Warszawie. W związku z wybuchem powstania i rosnącym zagrożeniem dla klasztoru i jego mieszkańców, prawdopodobnie w dniu 2 sierpnia 1944 złożył przyspieszone śluby zakonne. 

Kilka dni później zginął tragicznie w egzekucji podczas tzw "Rzezi Woli". Była to okrutna, dokonana przez Niemców, masowa eksterminacja mieszkańców warszawskiej dzielnicy Wola. Szczyt tego barbarzyństwa miał miejsce w dniach 5 do 7 sierpnia 1944. 


                                            @@@@@@@@@@@@@@@



"W egzekucjach na Woli ginęli również księża i zakonnicy. W niedzielę 6 sierpnia, w święto Przemieniania Pańskiego, do klasztoru Ojców Redemptorystów przy ul. Karolkowej wtargnął oddział niemiecki. Około 20 redemptorystów wraz z rektorem o Józefem Kanią wyprowadzono z klasztoru i przed południem rozstrzelano na terenie składu maszyn rolniczych Kirchmajera i Marczewskiego przy ulicy Wolskiej. Kilku poległo na miejscu, po reszcie ślad zaginął. 
Ogółem zginęło  15 ojców, 9 braci i 6 kleryków. Ciała zabitych spalono z tysiącami rozstrzelanych mieszkańców Woli. Po wojnie ksiądz Jan Igielski zeznał:

„Ustawili grupy księży, mężczyzn, kobiet

i dzieci. W dniu 6 VIII 1944 r. wczesnym rankiem grupę

popędzili pod kościół św. Wojciecha, gdzie zaprowadzono

kobiety i dzieci. Księży i mężczyzn pogrupowano po kilkunastu

i około godziny 10 zaczęto wyprowadzać na teren

składu maszyn rolniczych Kirchmajera i Marczewskiego

przy ulicy Wolskiej nr 81, i rozstrzeliwać pod dwoma szopami

stojącymi w głębi placu. Po rozstrzelaniu czterech grup

oddział egzekucyjny otrzymał rozkaz, by zaprzestać egzekucji.

Zwłoki z tej egzekucji i z okolicy zostały spalone na

czterech paleniskach. Na drzewie układano zwłoki, polewano benzyną i podpalano” .

  

Straż pożarna w Zakościelu , 1908 rok.

Wzruszające zdjęcie, bo jedno z takich, które nie były znane w mojej rodzinie, i po latach kilka osób zostało rozpoznanych.

nie wszystkich udało się rozpoznać. Ale ...: w pierwszym rzędzie pod ścianą stoją
- w kapeluszu - Filip Markowicz
-  24 osoba w kapeluszu - Michał Letniowski

w drugim rzędzie:
-  4. - Alfons Gawlik
- Michał Nowakowski
-  6. - Pudłowski z synem Alfonsem
- wygląda Wojciech Gawlik
- trzyma się węża Stanisław Kocur

w pierwszym rzędzie siedzą:
- 1.- Andrzej Orfin
- 2. - Jan Winiarski
- 3. - Alojzy Kocur
- 4. - Wawrzyniec Koziński
- Hieronim Kozak
- 6. - Alfons Kocur

siedzą na ziemii:
- 1. - Jan Pudło
- Teofil Pieniądz
- 4. - Michał Bieda
- 7. - Jasio Kozak

Młodzież męska z okolic Zakościela, rok 1932 !

Dziś wyjątkowe zdjęcie, na którym jest "kwiat młodzieży" z  Zakościela i okolic.

Być może jest to jakieś zdjęcie klasowe?

1932 rok !

Od lewej strony, od góry :
- Ludwik Skotnicki
- Letniowski
- Pudło
- Rudy
- Kozak
- Michał Czepierga
- Kazimierz Nowakowski
- Józef Kozaczkiewicz

 na dole, od lewej:
- Mieczysław Hano
- Józef Kocur
- Ferdynand Gawlik
- Józef Winiarski
- (?) 

Kto rozpoznaje kogoś ze swoich pradziadków?  

kościół św. Michała na Zakościelu

W Zakościelu jest kościółek modrzewiowy pod wezwaniem Ś. Michała Archanioła. Kościółek ten był niegdyś parafialnym, a akta konsystorza przemyskiego wspominają o nim pod r. 1397, jako o istniejącym już od dawna. Do par. mościskiej wcielono go dopiero w r. 1602. Kościółek ten spalili Kozacy w r. 1648 wraz z ludem, szukającym w nim schronienia.

Oto jak wygląda w środku:

4 maja 2014r., na Zakościelu, w Kościółku św. Michała odbyło się majowe nabożeństwo z okazji kanonizacji papieża Polaka Jana Pawła II i upamiętnienia rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Uroczystość rozpoczęto wspólnym nabożeństwem, modlitwą za zmarłych, poległych w ostatnim czasie na Ukrainie, w sposób szczególny w Odessie.